Wereldgerichtheid - Uit de praktijk

Hieronder staat een voorbeeld uit de praktijk van de bouwsteen wereldgerichtheid, waarbij opleidingsmanager Mohamed Taounza een inkijkje geeft in hoe hij de kinderen op het Zadkine startcollege een thuis probeert te bieden. Wil je meer voorbeelden uit de praktijk lezen? Bestel hier een fysiek exemplaar of download hier gratis het pdf-bestand van het boek ‘Bouwen aan breedvormend onderwijs’.

De school is van ons allemaal  

Mohamed Taounza, opleidingsmanager van het Zadkine startcollege in Capelle aan de IJssel, vertelt in de podcastreeks ‘In de ogen van de leerling’ hoe hij studenten een thuis probeert te bieden. Hieronder lees je daar iets van terug. Luister hier het hele gesprek met Mohamed.

“Wij zijn als docenten, en als mensen, onderdeel van een systeem. Het betekent dat we als collega’s verbonden moeten zijn om een veilig schoolklimaat te realiseren. We werken samen als groep en we vinden het belangrijk dat we ons in onze studenten verdiepen. Waar komen ze vandaan? Waar hebben ze behoefte aan? Als docenten blijven we lerende en onze studenten nemen daar een voorbeeld aan.  

Wij hebben 180 unieke studenten in huis, uit verschillende hoeken van de wereld en de maatschappij. Ze hebben één ding gemeen: het is hen op dit moment nog – met de nadruk op nog – niet gelukt om een goede kickstart op school te maken.  

Onze studenten hebben vaak een negatief beeld van zichzelf. Ze krijgen vanuit de maatschappij vaak de boodschap: je bent niks waard of je bent een nietsnut. Ze horen dan dat ze hun eigen handelen moeten onderzoeken en het probleem bij henzelf ligt. Terwijl: onze studenten zitten vaak in zo’n moeilijke thuissituatie, ze zijn vaak puur aan het overleven en dat doet iets met je zelfbeeld. Vaak is er een externe factor nodig om ze uit het systeem te halen en een ander perspectief te laten zien.  

Wij proberen een perspectief te bieden waardoor studenten zichzelf leren waarderen en ze die kickstart kunnen maken. We bieden veiligheid en vertrouwen, en creëren zo een thuisgevoel. Dat is zo belangrijk voor ze. De school is van ons allemaal en daar spreken we elkaar vriendelijk op aan. Studenten die buiten de schoolmuren misschien minder handige keuzes hebben gemaakt, tonen hier ander gedrag.  

Er is een lokaal waar ook een koffiecorner is. Studenten verkopen er koffie en andere dingen, bijvoorbeeld ook broodjes die hun moeders maken. Daar zie je verbinding en trots. Het is iets dat ze energie geeft, en ons tegelijkertijd ook. En zo proberen we ook thuis te betrekken. De ouderavonden worden ook niet door de docenten georganiseerd, maar door de studenten, waarbij we hen vragen waarvoor hun ouders zouden komen. Zij pleitten voor een Sint-Maarten gevoel, een avond met lekker eten en een rondleiding, waarbij we ook wat vertellen. Dan zie je dat het veel meer gaat leven.”  

Wil je ons of anderen helpen met jouw verhaal uit de praktijk? Mail dan naar w.vanwoerkum@nivoz.nl